Gün kara, Havadan daha kara, Hayata susmuş bir yürek, Anlamsız artık düşünmek , Çaresiz kalmışsa mantık, Anlık bir tercihte, Telafisi olmayan, Geri dönüşsüz gidişte Ne pişmanlık olur deva, Ne de geri gelmeyen zaman   Gün kara, Karanlık kaplamış her yana, Dün aydınlıkken her yer Neşeyle birlikte, Ansızın çöktü ölüm, Gösterdi çirkin yüzünü, Karardı, tüm güzellikler karanlığa, Neşe sustu, Güneş saklandı, Kararan bulutlar arasına   Ah be çocuk, ah! Olur mu hiç, ölümle şaka, Affeder mi seni, bir küçük hata, Hayat dediğin bir pamuk ipliğinde Bir küçük nefeste Saklı narin bir dokunuşta Yüreğin bir tık atışında Toplasan da çıkarsan da geçmişi Etmez bir tutam daha ilerisi. Kırılan ve kopan bir daha geri gelmiyor, Yerine gelenler de senin yerini almıyor. Ne çare, O boşluk, O eksiklik, hep hissediliyor. Anılarla, fotoğraflarla bir şekilde Hayat anlamlı anlamsız devam etse de   Cengiz ÇETİK- Finike- 23.12.2023 https://www.antoloji.com/gun-kara-4-siiri/​