Ne günlere kaldık, ne günlere geldik… Eğrisini doğrusunu kafalarına göre kuran, bakan insanlarla dolu bir dünyada yaşar olduk… Adamına göre davranır olduk… Her şey adamına göre… Her önüne gelen ya iyisine ya da kötüsüne tavırlarla bakar oldu. Kimi dışladı, kimi kanatları arasına aldı. Benim gibi düşünüyorsan iyisin, benim gibi düşünmüyorsan kötüsün… Adamına göre dünya, adamına göre… Her şey adamına göre… Dur ve düşün… Günlük hayatımızda, televizyonlarda, gazetelerde aklına gelen her yerde; adamına göre kötü davranışlar vicdanı olanları rahatsız etmez mi? İşe girerken adamına göre, işten çıkarılırken adamına göre… Her şey adamına göre… Adamına göre durumlar, hayatımızın her alanında bir şekilde karşılaşıyoruz; ya başkasına yapılanlarla ya da kendimize yapılanlarla… Adamına göre, her şey adamına göre… Dünyanın her yerinde olduğu gibi ülkemizde yok mu adamına göre kararlar? Elbette sayısız var; aile içinde, şirkette, okulda, mahallede, herhangi bir oyunda, içte, dışta, kardeşte, akrabada… Say sayabildiğin kadar, o kadar örnek çoktur ki sayfalar sığmaz anlatmaya... Kirlenmişlikler ruhu sarmışsa, adamına göre davrananlardan temiz bir davranış beklemek saflıktan öteye geçmez. Daha da ötesi saflıktan başka bir şey olmaz. Evlatlar arasında ayrımcılıkta; kız çocuklarını yok saymak, mirasını vermemeye çalışmak, kimi çocuklarına miras bırakmamak için, başka  bir çocuğuna malını mülkünü vermek gibi birçok örnek sayabiliriz; Şirkette, liyakatle gelmesi gereken birini hak ettiği yere getirmeyip, işi anlamayanı onun üzerine amir olarak işe almak… Üstü başı düzgün, pahalı giysiler, arabalar vb. olanla sade ve fazla bir geliri olmayan iki insanın her hangi bir yere gittiğinde yine adamına göre tercihlerini yapmaktan geri kalmaz insanoğlu… “Nasrettin Hoca, bir gün tanımadığı bir yerde düğüne gider. Davetsiz misafir ya, kılık kıyafeti düzgün ve iyi olmadığı için itibar ve iltifat görmez, kapıdan geri çevrilir. Hoca, bu duruma çok bozulur. Hemen evine gider, gösterişli libasını ve kürkünü üstüne geçirir tekrar düğüne gider. Bu sefer itibar ve iltifatın sınırı yoktur. Başköşeye oturtulur. Yemekler gelince sofraya buyur edilir. Hoca sofranın başına kürkünü yerleştirip, “Ye kürküm ye. Bu iltifat ve ikram bana değil, sanadır.” der.”    Adamına göre davranışlara daha çok örnekler var; bilip de söyleyemediğimiz, sizin de bir şekilde anlayacağınız… Anlıyorsunuz değil mi söyleyemediklerimi? Gündüz fenerle İNSAN arayan Diyojen gibi bizde adamına göre davranmayan insan mı arasak? Sizce günümüzde şansımız var mı?  Adamına göre… Her şey adamına göre… Cengiz Çetik