Baba var… Baba var… Babadan babaya fark var mı? Olmaz mı? Aile babası… Mafya babası... Devlet babası… Var da var… Bizi ilgilendiren; Devlet ve aile babası olmak…   Baba, baba, devlet baba! Aç şefkatli kollarını biz evlatlarına…   BABA… … ? Aile içinde; koruyucu, idareci ve evin başı olan kişidir. Evladı sıkıntısı olduğunda, ilk aklına gelen kişi genellikle BABA olur. Maddi ve manevi desteğiyle kol kanat gerilmesini bekler... Baba demek; ailenin ihtiyaçlarını karşılayan, fedakârlık yapan, zor zamanlarında hep varlığını hissettirerek yanında olandır. Herkesin gözünde baba; güçlüdür, sağlığını ve huzurunu korur, kollar… Eski Türklerde; baba-evlat ilişkisi gibidir, devlet anlayışı… Türklerde devlet, dört temel üzerine kuruludur; bağımsızlık, vatan, teşkilat ve halk.” Türk halkı, devleti baba gibi görmüş; nasıl ki ailede baba koruyucu, devlet de koruyucu, nasıl ki evin huzurunu sağlamaya çalışan baba, devletin de halkın huzurunu sağlamak için görevi olduğunu BABA gibi vasıfları olduğunu düşünerek DEVLET BABA demiştir. Baba ailesini korumak, fedakârlık yapmak ve onların rahat bir hayat sürmesi, zor zamanlarında yanında yer almasıyla özdeşleştirmiştir. Babanın evlatlarını ayrım yapması beklenmez. Her evlat, canındandır. Birine beş, birine bin vermez. Birine huzur, diğerini huzursuz etmez. Birine şefkat, diğerine kötülük etmez. Devlet baba; birine öz, diğerine üvey evlat muamelesi yapmaz… 1982 anayasasında; “Devletin temel amaç ve görevleri; Türk milletinin bağımsızlığını ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak; kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddi ve manevi varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.” 5.madde de DEVLET BABAYI tanımlamıştır. Her şeyi BABADAN bekliyoruz, bazen bunu fazlasıyla abartıyoruz, fıkradaki gibi; “Bir Türk, bir İngiliz ve bir Japon ölmüş, öbür dünyaya göçmüşler. Fakat yetkililer bunlara “Bir yanlışlık oldu, tekrar dünyaya dönebilirsiniz” demişler. Amerikalı bir yol ve yöntem bulup dönmüş dünyaya. Japon da bir araç bulmuş ve dünyaya dönmüş. Bizim ki ahret sokaklarında dolaşıp duruyormuş. Yetkililer buna “Neden dünyaya dönmüyorsun? Bu süper bir fırsat, ne güzel günahlarından dolayı tövbe etmek ve bir daha da günah işlememek için imkân ve fırsatın olacak” demişler. Adam, “Devlet baba yol paramı versin ki gideyim” demiş. Bazen de devletten gereğinden fazlasını bekleyerek abartıyoruz. Yine de her şeye rağmen BABA ve EVLAT SEVGİSİNİ birlikte yaşamak istiyoruz; üvey değil, öz evlat olarak… Pazar günü babalar günü; tüm babaların babalar günü şimdiden kutlu olsun… Şefkat, vicdan, koruyucu ve sevgileriyle daima içimizde var olsun… Devlet baba; aklın ve vicdanını koruman dileğiyle senin de BABALIĞINI kutluyoruz…   Cengiz ÇETİK