Aç insanların halinden kim anlar? Evet… Evet, aç insanların halinden sadece Ramazan’da oruç tutanlar mı anlar? Neden bir kuru ekmeği dahi almakta zorlanan bu insanlar her gün azalma yerine çoğalıyor? Bir insan olarak hiç düşündük mü? Tüm dünya, can korkusuyla; ‘Önce can, sonra canan’ ve 'Önce sağlık, sonra iş.' dedi. Ama geçen içinde süre süre uzadıkça; eldeki, avuçtaki birikimler eridikçe; umutlu bekleyişin yerini; umutsuzluk alınca, karardı birçok dünya… Çarenin yerini; çaresizlik kapladı. Çaresizlikten yardım istesen, bir, iki ya sonrası…  Eve ekmek getirecek, alın teri bir gelirin olmadıktan sonra… Virüsle mücadele yaparken hepimiz isteriz ki, hayatımıza yeni acılar yaşatacak, açlık oyunları aramıza girmesin… Bir insanın ailesine ekmek götüremediği anın, içinde yaşattığı o ruh halini tahmin edebilir misiniz? Uzaktan öğütler vermekle doymuyor insanların karınları… Bir gün ekmek vermekle, geçmiyor ömürleri…  İşleri olmayınca, dağ gibi borçları kendiliğinden ödenmiyor…  Çocukları yiyecek… Çocukları üst baş giyecek beklerken…  Onları alamamak, onlar için ne kadar zor yaşamak… Bayramları bile, bayram tadında yaşayamamak; ne demek onlar için tahmin edebilir misiniz? Bir an gözlerinizi kapatın ve düşünün; bir anda her şeyinizi kaybettiniz ve çaresizsiniz, ne yapacağınızı bilemiyorsunuz. Kafanızda bin bir sorunlar içinde ateşler ruhunuzu basmış iken, ne olurdu geleceğe dair düşünceniz? O çaresizlikle bunalıma girmiş insanların kimi zaman ailesiyle, kimi zamanda tek başına bu dünyadan gitmeyi çare olarak görmesi kadar korkunç ne olabiliri? Onların o hale gelmesinde sadece onun mu suçu var? Bir insan olarak düşünün… Bir insan olarak… Cebinde hiç parası olmayanın; her günü zehir, her günü acı ve cehennem gibi ona gelirken… Cebinde çok parası, gelecekten kaygısı olmayanın; her günü güzel,  her günü cennet içinde yaşar gibi olanları görmek…  Bu dünya adil değil tepeden tırnağa da adı insan olanlar da dünyadan aşağı kalmıyor… Hiç! Hem doğayı katlediyorlar rant uğruna, hem de insanları harcıyorlar üç kuruş uğruna… İşte burada düşünmek gerekir, yine de bir insan olarak; İnsanca yaşamak için var olmak mı, yoksa olmamak mı?   Cengiz Çetik