Terör sadece silahlı mücadele ile önlenemiyor, bunun dünyada bir örneği yok. Her şehit haberinden sonra da lanet okumakla da bitmiyor, can almaya devam ediyor, anaların yüreğine kor düşürerek... "Terör şiddeti şiddet de terörü besler." saptaması, tecrübeyle sabit, katıldığım bir tespit. Çünkü bu sarmala sokulan devletler, ne terörden ne de şiddetten kurtulabiliyor, emperyal devletlerin bölgedeki çıkarlarına hizmet ettiği için... En sıcak ve can yakıcı örneğini biz yaklaşık 45 yıldır ülke olarak yaşamıyor muyuz, birlikte yaşama kültürünün inşasına ruhsat çıkarmamız derin yapılar tarafından engellediği için... Terörün panzehiri demokratik parlamenter siyaset... Bu legal alanı ne kadar güçlendirirsek, terör sıfırlanmasa da yaşam alanı o kadar daralabilir görüşü önümüzde duruyor. Bu benim katıldığım bir görüş. Bu görüşün önündeki en büyük engel farklı görüşlerin şeytanlaştırılması ve düşmanlaştırılmasıdır. Bu yaklaşım ayrışmayı keskinleştirdiği kesin... Birbirimizi anlamamız için güçlü bir empatiye ihtiyaç var diye düşünüyorum. Yanlış veya doğru ben böyle düşünüyorum. Çünkü, empati yaptığım zaman karşımdakini daha iyi anlıyorum. Terör ve şiddet sarmalından kurtulmak için birbirimizi anlamak, anlaşmak, böylece barışı inşa etmek mümkün olamaz mı? Yunuş Emre ne güzel söylemiş; "Gelin tanış olalım İşi kolay kılalım Sevelim sevilelim Dünya kimseye kalmaz." İşte bu kadar basit! Zor olan ne? Mesut Karakoyunlu