Kaotik ülkelerde kakafoni yaşanır. Kaos farklılıkları birbirine kırdırarak, çok sesliliği boğar. Tek seslilik istikrarın güvencesi olarak pazarlanır. Biz bu acı tecrübeyi, 7 Haziran-1 Kasım 2015 seçimlerinde yüzlerce cana mal olan katliamlarla yaşadık. Toplumda korku yaratan bu kanlı iklimde seçmen pazarlanan istikrarı satın alarak.. 7 Haziran'da tek başına vize vermediği AKP'yi 1 Kasım'da tek başına iktidara taşıdı. Tek adam rejimine, yani iki dudak arasından çıkan talimatlarla yönetilmeye razı oldu. Ancak iktidar, farklı sesleri yok sayarak, tıpkı tek sesli orkestra gibi işlemeye başladı. Halbuki Orkestradaki çok seslilik çeşitliliğe fırsat veren bir zenginliktir. Farklı müzik aletlerinin bulunduğu orkestralar iyi yönetilirse farklı seslerin uyumu ifade güzelliği üretir. Kötü yönetilirse, dinleyenlerin rahatsız olduğu uyumsuzluk kakafonik bir kargaşa ortamı yaratır. Çeşit çeşit müzik enstrümanlarının yerini, bir toplumda farklı dil, din, ırk, cinsiyet, yaş, etnik köken, eğitim ve sosyo-ekonomik sınıflar alır. Bu çeşitlilik bir zenginlik olduğu gibi doğru yönetilmediği takdirde önemli bir tehdit veya tehlike haline de gelebilir. Anadili Kürtçeyi konuştu diye dövülen insanların olduğu, farklı düşündü diye hain, inancı farklı olduğu için şehit cenazesine bile devleti temsil edenlerin katılmadığı, kadını aşağı görenlerin yönetimde olduğu bir ülkede zenginlik doğru yönetilmemektedir, farklılıklar zenginlik kabul edilmediği için... Kaotizme zemin hazırlayan bu durum ülkemizi tehdit ve tehlikeye açık hale getirmektedir. Masum insanları hedef alan son yaşadığımız kanlı PKK terör saldırısı.. bunun açık bir göstergesi değil mi? Mesut Karakoyunlu